نقشه مغزی یا QEEG (Quantitative EEG) یکی از ابزارهای نوین در روان‌شناسی و علوم اعصاب است که به کمک آن می‌توان فعالیت الکتریکی مغز را به‌صورت عددی و تصویری تحلیل کرد. در این روش، امواج مغزی از طریق الکترودهایی که روی پوست سر قرار می‌گیرند، ثبت و سپس با نرم‌افزارهای پیشرفته تحلیل می‌شوند. این نقشه اطلاعات دقیقی درباره الگوهای مغزی فرد، تعادل امواج، و نواحی فعال یا کم‌کار مغز ارائه می‌دهد. برخلاف EEG معمولی که صرفاً به ثبت امواج می‌پردازد، QEEG این اطلاعات را کمی‌سازی کرده و امکان مقایسه با بانک‌های اطلاعاتی مغز سالم را فراهم می‌کند.
در روان‌شناسی بالینی، QEEG به‌عنوان یک ابزار تشخیصی و درمانی کاربرد فراوانی دارد. این روش می‌تواند در شناسایی اختلالاتی مانند اضطراب، افسردگی، ADHD، اختلالات خواب، و حتی آسیب‌های مغزی مؤثر باشد. علاوه‌براین، با استفاده از نقشه مغزی می‌توان برنامه‌هایی برای نوروفیدبک درمانی طراحی کرد که به بهبود عملکرد مغز و تنظیم فعالیت‌های عصبی کمک می‌کند. QEEG نه‌تنها دیدی عمیق‌تر نسبت به وضعیت مغزی مراجع به روان‌شناس ارائه می‌دهد، بلکه پایه‌ای برای درمان‌های هدفمند و فردمحور فراهم می‌کند.
